Telefonum zəng çalır. “Yeni Tərtər” qəzetinin redaktoru Svetlana Bağırova idi. Bu barədə bir qədər sonra söz açacağıq…
Medianın İnkişafı Agentliyinin (MİA) ötən ilin son günlərindən birində media nümayəndələrinin, əsasən də region mediasının təmsilçilərinin Şuşa səhərinə təşkil etdiyi media turu zamanı rayon qəzetlərinin redaktorları daha da yaxınlaşmış, Şuşa şəhərində xeyli dərdləşmiş, düşdüyümüz bu çıxılmaz vəziyyətdən çıxış yolu axtarmağa çalışmışdıq. Düzdür, mən redaktor deyil, redaktor müavini olsam da, sağ olsun MİA, məni də dəvət etmişdi.
Şuşanı gəzdikcə həmkarlarla dərdləşməyimiz niskilimizi daha da artırdı, Vətəni tərənnüm etmənin ən gözəl vaxtında rayon qəzetlərinin mütəmadi çıxa bilməməsi, nəinki əməkhaqqı, heç çap xərcini belə ödəmə qabiliyyətində olmaması qəlbimizi çox incidirdi.
Hamımız eyni dərddə idik. Buna baxmayaraq, MİA-ya çox minnətdar idik, adımızı anmış, xatırlamışdılar ki, bunlar da Azərbaycan mediasının təmsilçiləridirlər.
Burada bir fransız jurnalistinin “Əkinçi” haqqında dediyi sözlər yadıma düşdü. O, “Əkinçi”nin maliyyə vəziyyəti ilə maraqlanarkən çox təəccüblənərək demişdi: “Bizim Fransada belə az maliyyə ilə heç kəs qəzet çıxartmaz”. Bu, ötən əsrdə yox, ondan da əvvəlki əsrdə deyilmiş fikirlərdir. Yəni, ən azından 140 il olar. Bu 140 il ərzində dəyişə bilmişikmi? Əsla yox! Münasibət eynən qalır. Biz də sələfimiz, “mənəvi atamız” Həsən bəydən heç nə ilə fərqlənmirik, onun taleyini yaşayırıq.
Zərdabini daha yazmasın deyə Zərdaba sürgün etdlər. Kür qırağının qamış basmış, əldən-ayaqdan uzaq, insanların haqqı-ədaləti tapdalanan, sanki bu dünyadan xəbərsiz bir əyalətə gələn Həsən bəy üçün bu yerlər heç də yad yerlər deyildi. Onun doğulub boya-başa çatdığı bir torpaq idi. Zərdabi bütün məhrumiyyətlərə baxmayaraq, oradan ardı-arası kəsilmədən “Kaspi” qəzetinə məqalələr yazdı. Çünki o, bir işıq idi, bir nur idi, millətini cəhalətdən, gerilikdən qurtarmaq üçün Tanrı tərəfindən göndərilmişdi. Daha ətraflı »
Yeni ismarıclar