“MƏNİM HƏYAT ROMANIM”
(Əvvəli ötən sayımızda)
Belə hallarla qarşılaşanda, xahişlərini eşidib söhbətlərinə qulaq asanda, qəbulunda olarkən müdirik rəhbər Heydər Əliyevin mənə verdiyi çox qiymətli məsləhətləri səslənirdi qulaqlarımda: “…Tərcümeyi-halınızdan görürəm ki, kasıb ailədən çıxmısınız. Heç kəsin köməyi olmadan özünüz özünüzə yol açan adam olmusunuz. Amma unutmayın ki, bundan sonra dostlarınız da, qohumlarınız da çox olacaq. Çünki, vəzifəli adamların qohumları çox olur. Axı, vəzifəli adamdan müəyyən məqsədlərlə, istədiyi kimi istifadə etməyə çalışanlar hər şeydən əvvəl, qohumluq münasibətlərini bildirərək deyirlər ki, sən demə, atalarımız da, babalarımız da, dost doğmaca qohum imişlər. Çox olacaq belə deyənlər. Elələrinin sözlərinə inanmayın. Ancaq özünüzə, düzgün yolunuza, yaxşı işlərinizə güvənin”.
Qulağımda səslənən bu sözlər əsl cavab idi məndən kömək gözləyib cavab almaq istəyənlərə. Amma söz yox ki, o sözləri xatırlada bilməzdim onlara. Üzümdən gəlməzdi, çəkinirdim. Sadəcə olaraq onların hər birinə ayrı-ayrılıqda: “İnciməyin, mənim bacardığım iş deyil bu, mən belə işlərə baxmıram” deməklə kifayətlənirdim.
Bu sözlərdən sonra da “yaxın qohumlarım” elə bil ki, düşmənə çevrilib düşmən nəzəri ilə baxırdılar mənə. Hətta ardımca dedikləri: “təkcə özü üçün yaşayan adamdı, iş düzəldən, kara gələn adam deyil, fərsizin, bivecin biridi” kimi giley dolu sözləri də çatırdı qulaqlarıma… Daha ətraflı »
Yeni ismarıclar