Kişilər küçəsi
(Xatirələr)
Tərtər çayının sahilində bir küçə var idi. Sahil küçəsi.
Tərtərin tarixlərə şahid gözəl körpüsündən – Bərdədən, Gəncədən gələnlər körpüdən solda yerləşən bu küçəni yaxşı tanıyırdılar. İkinci dünya müharibəsinin vurduğu yaraları sağaltmağa çalışaraq yaşayan, quran insanlardan bir hissəsi də bu küçənin sakinləri idilər. Küçə avtobus vağzalından başlayaraq meşədə bitirdi. Evlərin pəncərələri, aynabəndləri Tərtərin sularına baxırdı.
Gündüzlər günəşin, gecələr ayın şəklini çəkən Tərtərim. Bu çay və Tərtərdəki 7 Mamoy arxları həyatımızın mənbəyi idi.
Çayın şırıltısı körpələrə bir ana laylası kimi şirin, ata nəvazişi qədər əziz idi.
Bu küçənin insanları tikəsini bir-biri ilə bölməyi, xeyirdə-şərdə bir olmağı özlərinə həyat amalı seçmişdilər. Dadaş əmi, Yəhya müəllim, Allahverdi müəllim, Bəhram əmi, Qurban əmi, Fərman əmi, Nəriman əmi, Bulud əmi, Salman əmi, Murtuza əmi, Müseyib əmi və s.
Toyları bir, vayları bir olan Sahil küçəsinin sakinləri elə qaynayıb-qarışmışdılar ki, bu kişilərə həm həyat yoldaşları, həm balaları, həm də qonaq-qaraları böyük ehtiramla yanaşırdılar. Küçənin birinci döngəsindəki 5 nömrəli evdə bizim ailəmiz yaşayırdı. Atam Yaqub Əsgərov Sahil küçəsinin saf insanlarından biri idi. Sözübütöv, cəld, sözünü deməkdən çəkinməyən, qızdan, gəlindən həyalı atam.
Uşaqlar Tərtər sularında çimər, bir gülər, bir oynayardılar. Bu kişilər uşaqlar və qadınlar arasında söz-sohbətə qarışmaz, ayrıseçkilik qoymazdılar. Təndir çörəyi Sahil küçəsi balalarının ən sevdiyi çörək idi. Bu çörəyin ətrini indi də unutmamışam. Hansı evdə bişməsindən asılı olmayaraq hamı ondan, çay boyunca yüyürən, yıxılıb-duran balalar atalarının işdən dönməsini səbirsizliklə gözləyərdilər.
Su İdarəsində mühəndis olan atamın “Moskviç” markalı maşını döngəyə dönəndə hamı maşının arxasınca yüyürər, sürücü Əvəzin qəzəbinə düçar olardı. Daha ətraflı »
Yeni ismarıclar