Bəşəriyyətin mübarizə apardığı arzuolunmaz yoluxucu xəstəlik, sağlamlığın və mənəviyyatın qənimi
Narkotik adətən beyin və sinir sisteminə təsir edən və istifadə edildikdə fiziki və psixoloji asılılıq yaradan maddələrə verilən ümumi addır. Bu maddələrdən əvvəlcə əyləndirici məqsədlərlə istifadə olunur, amma bu, onların sağlamlığa zərərli təsirini aradan qaldırmır. Narkomaniya insanların düçar olduğu çıxılmaz bataqlıqdır. Onu haqlı olaraq “ağ ölüm” də adlandırırlar.
Ümumdünya Səhiyyə Təşkilatının məlumatına görə, bu gün dünya əhalisinin 270 milyonu planetimizin ən qlobal problemlərindən birinə çevrilən, insanları ölümün ağuşuna atan, genofonda sarsıdıcı zərbələr endirən bu ağır bəlanın əzabını yaşamaqdadır. Narkomanlıq və narkotiklərin qanunsuz dövriyyəsi ən ciddi və təhlükəli qlobal problemlərdən biri olmaqla, cəmiyyətin mənəvi və əxlaqi dəyərlərinə böyük zərbə vurur, cinayətkarlığın artmasına səbəb yaradır, eyni zamanda, terrorizmin maliyyə mənbəyi olmaqla, beynəlxalq təhlükəsizliyə ən ciddi təhdidlərdən biri kimi çıxış edir.
Məhz bunlara görə Ümummilli Liderimiz Heydər Əliyev narkomaniyanı cəmiyyətin “sosial bəlası” adlandırmışdır. Ulu Öndər Heydər Əliyevin 15 iyul 2000-ci il tarixli Fərmanı ilə təsdiq edilmiş “Narkotik vasitələrin, psixotrop maddələrin və onların prekursorlarının qanunsuz dövriyyəsinə və narkomanlığın yayılmasına qarşı mübarizə üzrə Milli Proqram (2000-2006-cı illər)” müstəsna əhəmiyyətə malik oldu. Bu istiqamətdə mübarizə məhz bu sənədə əsaslanmaqla aparılırdı və həmçinin xüsusi Dövlət Komissiyası yaradıldı.
Dünya dövlətlərinin əksəriyyəti narkomanlığa və narkotik vasitələrin qeyri-qanuni dövriyyəsinə qarşı səmərəli mübarizəni təşkil etmək üçün birgə yollar axtarırlar. Azərbaycan Respublikası da narkotiklərin qanunsuz dövriyyəsinə qarşı mübarizəni tənzimləyən beynəlxalq hüquq normalarını tam, hərtərəfli və sistemli şəkildə əks etdirən Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Konvensiyalarına, o cümlədən 1972-ci il protokolu ilə edilmiş düzəlişlərlə “Narkotik vasitələrə dair 1961-ci il Vahid Konvensiyasına”, “Psixotrop maddələr haqqında” 1971-ci il Konvensiyasına və “Narkotik vasitələrin və psixotrop maddələrin qanunsuz dövriyyəsi ilə mübarizə haqqında” 1988-ci il Konvensiyasına qoşulmaqla, bu cinayətlərə qarşı mübarizədə öz üzərinə mühüm vəzifələr götürmüşdür. Daha ətraflı »


Bəli! Dahilərin, alimlərin, qəhrəmanların, qolu güclü qoç igidlərin anasıdır qadın.
Dünya azərbaycanlılarının həmrəyliyi gününün dövlət bayramı kimi qeyd edilməsi Ümummilli Lider Heydər Əliyevin adı ilə bağlıdır.
31 dekbar-Dünya Azərbaycanlılarının Həmrəylik Günü münasibətilə qəzetimizə material hazırlamaq istəyirdim. Xaricdə yaşayan həmyerlilərimizlə maraqlandım. Elə bu zaman sinif yoldaşım, hal-hazırda Tərtərdə yaşayan, şəhər 1 saylı tam orta məktəbin keçmiş tarix müəllimi Zita xanım mənə zəng vurdu. Nənələr nədən danışarlar? Əlbəttə ki, nəvələrin uğurlarından, xoş soraqlarından. Zita müəllim də bildirdi ki, bu yaxınlarda Azərbaycanın Rusiyadakı səfiri Rəhman Mustafayev Sankt-Peterburq şəhərində olub və burada Azərbaycan milli-mədəni muxtariyyəti yanında Sankt-Peterburq Azərbaycan Gənclər Birliyinin üzvləri ilə gö-rüşüb. Həmin görüşdə Zita müəllimin nəvəsi Leyla Kərimova da iştirak edib və bu görüş onda zəngin təəssüratlar yaradıb. Mövzu axtarırdım, özü məni tapdı. Sinif yoldaşımdan xahiş etdim ki, nəvəsi mənə zəng vursun.
Olqa Sergeyevna Ukraynanın ən qaynar nöqtələrindən olan Xarkov şəhərindəndir. Xarici Dillər Universitetini bitirib. Gözəl mütəxəssisdir. Ukraynadakı vəziyyətlə bağlı onlayn işləyir. İngilis dilini tədris edir, müxtəlif tərcümələrlə məşğul olur.
Azərbaycanda qohum evliliyinin qadağan edilməsinə münasibət birmənalı deyil. Bəziləri, xüsu-silə yaşlı nəslin nümayəndələri, öz fikirlərində qalaraq, belə evliliklərin tərəfdarı olduqlarını söyləyir. Onların da öz yanaşmaları var: qohumlar bir-birini tanıyır, bibi, xala öz qohumuna pis yanaşmaz və s. Lakin həyatda gördüyümüz hadisələr tamamilə bunun əksini söyləyir. Heç də həmişə bibi, yaxud xala yaxşı qaynana ola bilmir, üstəlik gənclərin böyüklərin məsləhəti ilə evlənməsi də bu nikahı qorumur, nəticədə ən yaxın qohumlar düşmən olaraq ayrılırlar.
Seydimli kəndinin sakini Saran Həsənova 1915-ci ildə Daşkəsən rayonunun Əmirvar kəndində doğulub. Atasının adı Daşdəmir olub. Gənclik illərində o, Qərbi Azərbaycanın Dərələyəz mahalından qaçqın düşmüş, həyat yoldaşını itirmiş və öhdəsində 4 uşağı qalan Seyfəli ilə ailə qurub. Bir müddət Əmirvarda yaşayıblar. Sonra Seyfəli kişinin qardaşları onları özləri məskunlaşdıqları Tərtər rayonunun Seydimli kəndinə çağırıblar. Saran nənənin sonrakı bir əsrlik həyatı bu kənddə, doğmalaşdığı, pis günündə, yaxşı günündə yanında olan insanlar arasında keçib. Dörd övladı var. İkisi dünyasını dəyişib. Ögeylik-doğmalıq bilmədən qalan uşaq-ların hamısını böyüdüb, ev-eşik, ailə sahibi edib.
Uzun illər rayon qəzetində işlədiyimə görə, İbrahim Məmmədovu da, onun atası Yolçu Məmmədovu da yaxşı tanıyırdım. Hər ikisi rayonda qabaqcıl kənd təsərrüfatı işçisi olub. Keçmiş M. F. Axundov adına kolxozun adı çəkiləndə, ilk növbədə yada düşən Yolçu Məmmədov olur. Onun briqadası yarış cədvəlində birinci yerdə dayanırdı. Bu nailiyyətlərinə görə “Oktyabr inqilabı”, “Qırmızı Əmək bayrağı” ordenləri, “Lenin yubiley medalı” ilə təltif olunmuş, hətta növbədənkənar minik maşını almışdı.
Tərtər üzrə boşanmalarla bağlı statistika həyəcan təbili çalmağa məcbur edir. Rayonda boşanmaların sayı evlənənlərin sayını üstələyir. Bu isə o deməkdir ki, hər ay yarımçıq ailələrdə böyüyən, ata, yaxud ana nəvazişindən məhrum olan uşaqların sayı artır.
Yeni ismarıclar