İSTEDADIN SEHRİNDƏ
Baxııb sinəsindən axan al qana,
Buludlar kişnədi, göy qan ağladı.
O şənbə gecəsi Vətən başına
Elə vətən boyda qara bağladı.
* * *
Bu nə fəryad, bu nə nalə, bu nə dərddir,
Döndüm buza.
Odmu yağır, daşmı yağır, qanmı yağır yurdumuza?
Ölüm çökür torpağıma, üfüqlərin rənginə bax!
Azadlıqla fəlakətin döyüşünə, cənginə bax!
İlahi vergisidirmi bu, söylədiyi şeirlə bərabər gah əriyib göz yaşlarına dönür, gah da bir naləyə çevrilərək ürəyinin səsini zərrə-zərrə beyinlərə, ürəklərə hopdurmaq istəyir. Istedada bax! Adi sözlər kimi qarşılamaq qeyri-mümkündür onun söylədiklərini. Dinləyənin qanını dondurur bu səs. Sanki bir sehrdir. Ona hakim kəsilmədən qulaq asmaq mümkün deyil. Bu qız kimdir? Dinləyəni düşündürür. Təkrar-təkrar eşitmək istəyirsən. Bu səsin möcüzəsindən ayrılmaq olmur. O səsin sahibini tanımaq istəyirsiniz? Daha ətraflı »
Yeni ismarıclar