Dar gündə Azərbaycan bizə sahib çıxdı
Mən Ukraynanın Xarkov şəhərində anadan olmuşam. İkinci Dünya müharibəsi illərində bu gözəl şəhər Kiyevdən sonra ilk olaraq bombalanan yerlərdən biri idi. Atamı dərhal cəbhəyə apardılar. Ailəmiz üçün isə şəhərdə qalmaq çox təhlükəliydi. Çünki faşistlər yəhudiləri sorğu-sualsız öldürür, min bir işgəncə verirdilər.
Qohumlarımızın vasitəsilə çətinliklə də olsa qatara bilet tapıb Avropada gözəlliyinə görə birinci olan Xarkov dəmiryolu vağzalından vaqona minib naməlum istiqamətdə yola düşdük. Hara gedirdik, nə edəcəydik, bunu heç kim bilmirdi. Atamdan sonra ailəmiz beş nəfərdən ibarət idi: anam, üç bacım və mən. 16 yaşı yenicə tamam olan böyük bacım bütün qayğıları öz üzərinə götürməyə çalışırdı.
Bu səfərimiz haqqında çox danışmaq olar. Bircə onu demək is-təyirəm ki, əziyyətli günlərdən sonra nəhayət, gəlib çıxdıq Azərbaycanın Tərtər rayonuna. Ailənin kiçiyi idim. Anam və bacılarım mənim üçün rahatsız olurdular. Ancaq tezliklə başa düşdük ki, tək deyilik. Bizə mehriban münasibət göstərən, vəziyyətimizi, dərdimizi başa düşən insanların əhatəsindəyik. Odur ki, biz də tərtərlilərlə tez dil tapdıq, doğmalaşdıq və bu doğmalığı indiyədək qoruyub saxlayırıq.
Qadınların təndirdə bişirdiyi çörəyin ətri hələ burnumuzdan getməyib, yuxularımda Tərtərdən keçən kiçik arxları, onların saf sularını görürəm. Azərbaycandan gətirdiyimiz kitabın vərəqləri arasında isə Qarabağın qızıl gülünün ləçəklərini qoruyub saxlayıram. Daha ətraflı »
Yeni ismarıclar