SAHİBKARIN VƏZİFƏSİ CƏMİYYƏTƏ FAYDA VERMƏKDİR

Yeni iqtisadi təfəkkürün formalaşması

Məlum olduğu kimi, 1990-cı illərin əvvəllərində yenicə müstəqillik qazanmış gənс respublikamızın qarşısında duran başlıca vəzifələrdən biri, bazar iqtisadiyyatına keçid şəraitində, müxtəlif islahatlar həyata keçirməklə, ölkəni yeni yolla aparmaqdan ibarət idi. Lakin o zaman hakimiyyət başında olanlar Azərbaycanın gələcək taleyindən çox öz şəxsi maraqlarını düşündüklərinə görə, nəinki böhrandan çıxmaq mümkün oldu, hətta ölkə parçalanmaq və dağılmaq təhlükəsi ilə üzləşdi.
Ümummilli liderimiz Heydər Əliyev 1993-cü ildə hakimiyyətə gəldikdən sonra böyük uzaqgörənliklə qarşıda duran vəzifələrin həllinə başladı. Bu, o qədər də asan məsələ deyildi. Iqtisadi islahatların aparılması üçün keçmiş sovet psixologiyasından uzaqlaşmaq, insanları yeni iqtisadi təfəkkürə alışdırmaq lazım gəlirdi.
1993-cü ildə təsdiq edilmiş “Azərbaycanda sahibkarlığın inkişafı (1993-1995)” Dövlət Proqramı bu sahədə atılmış ilk ad-dım oldu. 1995-ci ildən başlayaraq iqtisa-diyyatımız inkişaf mərhələsinə qədəm qoydu. Daha ətraflı »

Payız hamıdan qabaq qəbiristanlığı “ziyarət etmişdi”–otlar qurumuş, kolkoslar və ağaclar sarı həsrətə bürünmüşdü. Hər tərəf, hər yan yuxalıb kövrəlmişdi, sanki təbiətin özü də qəbiristanlıqda səssiz-səmirsiz ağlayırdı.
Qəbiristanlığa gedən yol şırım kimi payızın içindən keçirdi, elə bil yol da nigarançılıq çəkirdi–gəlib-gedəni yox idi. Bu yol hara getdiyini və hardan gəldiyini özü də bilmirdi. Bir az da insan ömrünə bənzəyirdi bu yol–sonu harda bitəcək, kim bilər ki?
Mahirə xanım Kamranın maşını ilə üzü dağlara sarı çözələnib gedən narahat daşlı-kəsəkli, çala-çökək bir yolla Qasım Qırxqızlının uyuduğu qəbiristlanlığa tərəf gedirdilər. Daha ətraflı »

Bu yaxınlarda sevə-sevə oxuduğum “Ədalət” qəzetində gənc yazar Ayxan Ayvazın Yafəs Türksəslə müsahibəsini oxudum (16 noyabr 2018-ci il). Etiraf edim ki, Yafəs Türksəs haqqında heç bir məlumatım yox idi, şeirləri ilə də tanış deyildim. Ancaq yazıdan onun da, onun sevgilisi kimi təqdim etdiyi (deyəsən o da tanımadığım şairələrdəndir) Yeganə xanımın həyat yoldaşının da nə qədər “xoşqeyrət” olduğunu anladım. Müsahibədə sevdiyi qadının həyat yoldaşı haqqında dediklərini olduğu kimi yazıram: “Biz Yeganəylə kafedə oturub yemək yeyirdik, əri işdən gəlirdi, görüşürdük. Çox normal qarşılayırdı. Onun əri savadlı insandı, dünya ədəbiyyatını yaxşı bilir. (A kişilər, dünya ədəbiyyatı bizə biqeyrətsizlikmi öyrədir ?!). Hətta bir çox yazıçımızdan da yaxşı. Xətrimi çox istəyirdi (qeyrətinə heç kim yox, elə öz həyat yoldaşı qurban olsun) bizim aramızda heç bir inciklik olmadı. Əri Yeganə xanıma inanıb(?). Deyibmiş ki, bizim aramızda yaxınlıq yoxdur, dostuq, eləcə mənim saçımı sığallayır.” Daha ətraflı »