Bir daşmı sıyrılıb qopdu qayadan?
Başı hamarlandı bir şiş qayanın. Burda qayaları qartal sayanın Uşaq heyrətinə baş əyir adam. |
Burda hər zirvəni zirvə qoruyur,
Qartal gözləriylə baxır qayalar. Bir gündə neçə yol bir qartal boyu Alçalır qayalar, qalxır qayalar… |
-
10İylƏdəbiyyat QANADLI QAYALAR üçün şərhlər bağlıdır
-
10İylƏdəbiyyat GECƏ PƏNCƏRƏMƏ DIRMAŞAN PİŞİK! üçün şərhlər bağlıdır
Azdı ac gödənə yüz haram tikə, Paslı dəmirləri gəmirmə nahaq.
İşıqla qarnını kim doydurub ki,
Zülmətlə qarnını kim doyuracaq?
Gecə pəncərəmə dırmaşan pişik!
Söyüd də dartınır suyunu alcaq, Bir quru kötüyün ədası yoxdur!
Qurd itdən süləngi, it qurddan alçaq,
Sinəmdə yer versəm, faydası yoxdur,
Gecə pəncərəmə dırmaşan pişik!
Sanma ki, dünyanın bəxtəvəriyəm, Yuxuda xoşbəxtəm, o da ki, yatsam.
Nahaq haqq əritsə, mənəm əriyən,
Əsrin caynağında yumaqdı ad-san.
Gecə pəncərəmə dırmaşan pişik!
Pəncərə sındıqca pişiklər artır, Görən nə yemişik, nə yedirtmişik?
Astana yalayan pəncərə yırtır,
Yəqin çox pişiyə pələng demişik,
Gecə pəncərəmə dırmaşan pişik!
Hər haya-haraya zaman inanmır, Bəlkə Allahlığı bacarmır Allah?!
Çoxdandı qəlbimin çırağı yanmır,
Vallah, gözlərindən od versən, allam,
Gecə pəncərəmə dırmaşan pişik!
Elə marıtdama altdan yuxarı, Nə var yuxarıda? büdrəmək, aşmaq…
Başa başsızları başsız çıxarır,
Yeri get qabını yala, ay axmaq!
Gecə pəncərəmə dırmaşan pişik!
Səninçün fərqi yox hər kim çağırdı, Qapıdan qapıya qaçmağın asan…
Mənim ürəyimə gələn cığırda
Fil azar, şir azar, hörümçək azar,
Gecə pəncərəmə dırmaşan pişik!
-
10İylƏdəbiyyat YAŞADIM üçün şərhlər bağlıdır
Öz ömrümü şum elədi öz əlim, Yazında gül, payızında xəzəlim.
Gündoğandan günbatana mənzilim…
Bu da belə bir ömürdü, yaşadım.
Gah özümü özüm qovdum, yoruldum, Öz diqtəmin buyruğuna qul oldum.
Vətən göyü göylüyündə duruldum,
Bu da belə bir ömürdü, yaşadım.
Zarımağa ömür deyib ağlama,
Hər ölümə ölüm deyib ağlama,
Tale döyüb, haqlı döyüb, ağlama,
Bu da belə bir ömürdü, yaşadım.
Zirvədəki əl çatmayan qala mən,
Ətəkdəki sinə, cığır, tala mən.
Xudafərin harayından qalan mən…
Bu da belə bir ömürdü, yaşadım.
Oğlun yoxdu – sonun yoxdu, dedilər,
Sağın yoxdu, solun yoxdu, dedilər,
Odun boyda suyun yoxdu, dedilər,
Bu da belə bir ömürdü, yaşadım.
Ocaq oldum, ocaq daşı olmadım,
Hər çalaya axan naşı olmadım,
Arazımla yol yoldaşı olmadım,
Bu da belə bir ömürdü, yaşadım.
-
10İylƏdəbiyyat QOLTUQ AĞACI üçün şərhlər bağlıdır
Qoltuq ağacına yazığım gəlir, Tutub bir binanı çiyinlərində
O zorba bir dirək ola bilərdi
Məğrur bir çobanın çiyinlərində
Nəğmə də oxuyur o, cırhacırla, Qırıla-qırıla…
Qoltuqdan oyana getməyir səsi.
Nədir oxuduğu? — “qoltuq nəğməsi”
Qurd əzən dəyənək ola bilərdi,
Bir körpü tağı da ola bilərdi,
Tüfəng qundağı da ola bilərdi,
Vaxtsızmı qırıldı, tezmi qırıldı…
Özü bu vərdişi ömrünə yazıb,
Onu bir qoltuqdan tullasan əgər,
Yanından yan ötüb bir ayaqsızın,
Kiməsə üçüncü ayağa dönər…
Vüqarı qırıldı, əzmi qırıldı,
Qoltuq ağacından acığım gəlir.
O bütün yollara qoltuqdan baxır,
Girdiyi qollara qoltuqdan baxır.
Daş kaha yaxşıdır bir uçuq damdan,
Duyar eyhamımı bir qoltuq acı.
Deyirəm qoltuğa girən adamdan
Yaxşıdır bir sınıq qoltuq ağacı.
-
30İynƏdəbiyyat HƏR ÇİNARDAN BİR YARPAQ üçün şərhlər bağlıdır
MƏNƏ YÜZ İL ÖMÜR ARZULAMAYIN
Mənə yüz il ömür arzulamayın, Payız yarpağıtək qovmasın külək.
Gözlərim görsə də, ayağım, əlim,
Əsalıq olanda dayansın ürək
Sağlıqlar deyəndə hərdən şənimə, Nə özüm kövrəlim, nə sizə gülüm.
Tanrıdan bir ömür diləyin mənə,
Hər vaxt sevə bilim, sevilə bilim
Mənə “Yüz il yaşa!” deməsin dostlar, Gülüşüm, yerişim, səsim itməsin.
Məndən cavan olan, gümrah olanlar
Çiynimdə dünyadan köçüb getməsin
. Taleyim sevgiylə baxsın üzümə; Görsün yad payına şərik deyiləm.
Gərək olmayanda özüm-özümə,
Deməli, heç kəsə gərək deyiləm
Mənə yüz il ömür arzulamayın, Bu qədər yaşayan hansı çiçəkdir?
Sən yaşda qalmırsa tay-tuşun, tayın,
Qurdla qiyamətə qalmaq deməkdir.
,Mənə yüz il ömür arzulamayın, Ləyaqət, təmiz ad atıb getməsin.
Dünyaya qalacaq malı dünyanın,
Karvanım lənətə batıb getməsin!
Mənə yüz il ömür arzulamayın…
Mənə elə ömür arzulayın ki, Ölüncə ümmantək çağlaya bilim.
Qapı-pəncərəni öz evimdəki
Özüm aça bilim, bağlaya bilim
Vahid ƏZİZ,
Xalq şairi
-
30İynƏdəbiyyat SƏN MƏNƏ VERDİYİN ƏZABA GÖRƏ üçün şərhlər bağlıdır
Qapında əyilib suala döndüm, Səndən alacağım cavaba görə.
Allahım heç sənə əzab verməsin,
Sən mənə verdiyin əzaba görə.
Elə bil ürəklər daşdı, dəmirdi, Bir üzü ağ küldü,biri kömürdü,
İlahi, bu necə yalqız ömürdü,
Qoymaram bu ömrü hesaba görə
Üzüb hər ümiddən əlimi sənsiz,
Dünyanın gedimi,gəlimi sənsiz,
Daha istəmirəm könlümü sənsiz,
Baxıb biganələr xaraba görə.
Öz eşqim yolunda sadiq canam mən,
Heyf oldum, həm yanan, həm yamanam mən,
Bəlkə də, birinci müsəlmanam mən,
Cəhənnəm çəkirəm savaba görə
Düşməzmi güzarım bir dost bağına,
Sevda çiçəklərim düşüb qırğına,
Yamanca tuş oldum el qınağına,
Təsəlli tapdığım şəraba görə.
Allahım heç sənə əzab verməsin,
Sən mənə verdiyin əzaba görə.
Musa YAQUB,
Xalq şair
-
30İynƏdəbiyyat GEDƏK BİZ OLMAYAN YERƏ üçün şərhlər bağlıdır
Gəl, əl-ələ tutub gedək, Gedək biz olmayan yerə.
Hər dərdi unudub gedək
Dərdimiz olmayan yerə.
Gəl çıxıb gedək birtəhər Bir kimsə tutmasın xəbər,
Bu ev, bu küçə, bu şəhər,
Bu dəniz olmayan yerə
Burda qoyaq özümüzü, Bu qırışan üzümüzü,
Bu köhnələn sözümüzü,
Gedək söz olmayan yerə.
Atam oğlu, az çabala, Sən deyən çətin tapılar.
Bu Ramizi kim aparar,
Bu Ramiz olmayan yerə?
Ramiz RÖVŞƏN,
Xalq şairi
-
30İynƏdəbiyyat DEYİM üçün şərhlər bağlıdır
Bu yerlər həm acı, həm şirin yerlər, Yamanmı söyləyim, yaxşımı deyim?
Burada həsrətlə keçər günlərim–
Birə-beş artırıb yaşımı deyim
Çinarlar qələmim, qayalar dəftər, Yazdıqca tükənməz sinəmdə dərdlər.
Ah çəkdim, diksinib kükrədi Tərtər,
Tərtərə gözümün yaşımı deyim?
Onda yaman döndü çarxı taleyin, Bir anda qurudu arxı taleyin.
Bir başqa nırx idi nırxı taleyin,
O hicran ağardıb başımı deyim
Pərişan elədim şair Hilalı, Ötən günlərimdə gəzdi xəyalı.
Necə başa salım o gülcəmalı,
Otuz ildən sonra naşımı deyim?
Ürəkdə bir neçə sözüm paslanıb, Xatirəm ağlayıb gözüm islanıb.
Xətrinə dəyməsin Məmməd Aslanın,
“Sərsəng”ə başımın daşımı deyim?
Fikrət Sadıq uydu qoşmaya yenə. Arzumun çox uzaq bir çiçəyinə.
İlk eşqin soluxmuş bir ləçəyinə
Ömrümün əbədi qışımı deyim.
Fikrət SADIQ
-
03İynƏdəbiyyat ŞAİR DOĞULAN İNSAN üçün şərhlər bağlıdır
Bu insan 1957-ci ildə Kəlbəcərimizin Çərəkdar kəndində doğulan Əlövsət Sarı oğludur-Əlövsət Saldaş. 40 ildən artıq riyaziyyat fənnini tədris edən, peşəsiylə, rəvan təbiylə bəzilərimizin “Şair mütləq ədəbiyyatçı olmalıdır” fikrinin üstündən qələm çəkən, şeirləri dillərdə söylənən, nəğmələrdə oxunan Saldaş.
28 ildir Qobustan rayonunun Təklə kəndində məskunlaşan, ürəyində Vətən itkisinin ağrıları, ağır ellərin didərginlik dərdi, günahsız şəhidlərin həsrəti yuvalanan Saldaş.
Mənəviyyat adamının bundan böyük dərdi olarmı?! Onun dünyaya gəlişi doğmalarını sevindirdiyi kimi, şeiriyyət aləminə gəlişi də çoxları üçün qazanc vasitəsinə çevrilən SÖZÜ sevindirib. Mən hər dəfə onunla həmsöhbət olarkən Saldaşın simasında uşaqlıq dövrünü özünü tanıyan bir gənc kimi, gənclik dövrünü yetkin kamillik kimi, kamillik dövrünü müdrik aqil kimi yaşayan bir insanı güzgü şəffaflığında görünən tək görüb tanımışam. Daha ətraflı » -
20MayƏdəbiyyat BİR ÇAMADAN DOLLAR üçün şərhlər bağlıdır
(Novella)
Qapı döyüldü. İçəridən “buyurun”–deyən olmadı. Zəng çalındı, katibənin zəngi idi. Nazlı-qəmzəli səs eşidildi:
–Əlövsət müəllim, yanınıza bir nəfər gəlmək istəyir.
–Kimdir? Nədən ötrü?
–Deyir ki, şəxsi sözüm var.
–Ay qız, onu başa sal ki, getsin, qəbul günü gəlsin.
–Əlövsət müəllim, demişəm, amma inad eləyir, deyir ki, mütləq görüşməliyəm. Daha ətraflı »
Yeni ismarıclar