ÇİTADAN İSMAYILBƏYLİYƏDƏK 33 İLLİK ÖMÜR YOLU
Azərbaycan tolerant ölkədir. Burada müxtəlif millətlərin və dinlərin nümayəndələri mehriban şəraitdə yaşayırlar. Rayon statistika idarəsinin məlumatına görə, Tərtərdə azərbaycanlılarla çiyin-çiyinə 26 kürd, 52 rus, 3 tatar, 4 uk-raynalı, 1 yəhudi, bir neçə ləzgi və digər xalqların nümayəndələri yaşayır. Onların hər biri ölkəmizin bərabər-hüquqlu vətəndaşıdır və rayonumuzda aparılan quruculuq proseslərində fəal iştirak edir.
Bu gün qeyri millətin nümayəndələrindən biri–Çita vilayətində doğulmuş, milliyətcə rus olan Nataşa Burdin-skayanın, hal-hazırda Babayevanın həyat yolundan danışacağıq.
* * *
Əsgərlik həyatının başa çatmasına az qalmışdı. Uşaqların sevincinin həddi-hüdudu yox idi. Zarafat deyil axı, iki ilə yaxın müddətdə onlar lap dünyanın o başında, Çitada xidmət etmişlər.
Hər kəsin evləri üçün burnunun ucu göynəyirdi.
Sevinməyən yanlız Eldar idi. Vaxt azaldıqca, o, daha da bədbinləşir, yoldaşlarından uzaq gəzirdi. Nəhayət, uşaqlardan ən “çoxbilmişi” onun sirrini öyrəndi. Sən demə, səbəb Eldarın əsgərliyə gəldiyi ilk günlərdən vurulduğu o sarışın qız–Nataşa idi. Elə həmin vaxtdan Eldar evlərinə tək qayıtmayacağına qərar vermişdi. Amma valideynlərinin onun bu qərarına necə münasibət bəsləyəcəyi gənci çox narahat edirdi… Nəhayət, bu günlərdə evlərinə məktub yazıb məsələni bildirmişdi. İndi səbirsizliklə cavab gözləyirdi.
Sonuncu gün, son hazırlıq işləri. Əsgərlər bir-birinə ünvan verir, yadigar olaraq şəkil bağışlayırdılar. Birdən qapıda poçtalyon göründü. O, birbaşa Eldarın yanına gəlib əlindəki məktubu oğlana uzatdı. Bir dəqiqənin içində kazarmaya sakitlik çökdü. Məktubu oxuduqca Eldarın üzü gülür, sanki daxildən işıqlanırdı. Bunu görən dostları onu təbrik etməyə başladılar.
Bu da İsmayılbəyli kəndi, bu da Eldarın evi, valideynləri və yaxınları. Onları gördüyü dəqiqələrdən Nataşanın uzun yolboyu keçirdiyi həyəcandan əsər-əlamət qalmadı. Sanki elə burada, bu evdə doğulmuşdu və ətrafdakı insanlar da onun doğmalarıdır.
Bu gün Eldar Babayevin ailəsi kənddə sayılıb-seçilən ailələrdəndir. Burada üç övlad böyüdüb boya-başa çatdırıblar: Roman, Ceyhunə və İntiqam. Üçü də ailə qurub. Roman ali təhsillidir.
Ailədə daim milli adət-ənənələrimiz gözlənilir, bayramlarımız yüksək səviyyədə qeyd olunur.
Nataşa xanımdan soruşanda ki, bizim hansı xörəklərimizi sevirsən, o, cavab verdi:
–Hamısını sevirəm. Kəndin həyat tərzi, qohumlar arasındakı mehribançılıq ürəyimcədir. Qaynanamla qaynatam dünyalarını dəyişənə qədər onlara öz övladları kimi qulluq etmişəm. Çünki onlar da məni bu cür qəbul etdilər, ən xoş münasibət göstərdilər. Çitada yaşayanda Azərbaycan haqqında təsəvvürüm yox idi. İndi bura mənim vətənimdir.
–Bəs, ailə qurandan sonra Çitada olmusunuzmu?
–33 ildə bircə dəfə o yerlərə gedə bilmişik. Ancaq müasir dövr elədir ki, indi kompüter vasitəsilə doğmalarımın ha-mısı ilə əlaqə saxlayıram, uşaqlarım da onları tanıyır.
Bu ailədə milli mentalitetimizin qorunması, valideyn-övlad münasibətlərinə yüksək məsuliyyət hissi ilə yanaşılması bir çoxlarına nümunə ola bilər.
Svetlana Bilalqızı