Novruz hamımızın bayramı olsa da, əlbəttə, onun gəlişinə ən çox sevinən balacalardır. İlaxır çərşənbəsində bü- tün evlərdə səbirsizliklə onların yolunu gözləyirlər. Bayram tonqalları yanıb qurta- randan sonra uşaqlar dəstə-dəstə evlərə papaq atmağa gedirlər. Bizim Qarağacı kəndində qadınlar əvvəlcədən hazırlıq görürlər. Papaqlara, torbalara qoyulası şirniyyat, meyvə, xüsusən də boyanmış yumurtalar ayrıca yığılır ki, uşaqlar gözləməsinlər və daha çox evə baş çəkə bilsinlər.
Hətta bizdə hesab edirlər ki, papaq atanların sayı nə qədər çox olsa, il bir o qədər bərəkətli və ruzili olacaq.
Yandırdığımız bayram tonqalları mənfur qonşularımız olan ermənilərin gözünə ox kimi batır. Onlar xalqımızın bayram ovqatını korlamaq üçün həmin günlərdə atəşkəsi daha tez-tez pozurlar. Amma kənd arxayın bayramını keçirir. Çünki səngər-lərdə dayanan və dincliyimizi qoruyan igid əsgərlərimiz var.
Novruzda onlar da yaddan çıxmır. Hər evdən, ailədən əsgərlərə bayram sovqatı göndərilir.
Novruzda heç kim yaddan çıxmamalıdır, xüsusən də qocalar, xəstələr və tənha yaşayanlar. Odur ki, həmin vaxt kənarda yaşayanlar da kəndə gəlib valideynlərinə, doğmalarına baş çəkir, onlara sovqat gətirirlər. Əlbəttə ki, əsas məqsəd bayram pa-yı gətirmək deyil, könülləri sevindirməkdir.
Arzu edirəm ki, qarşıdan gələn bahar bütün könüllərə sevinc, elimizə-obamıza xeyir-bərəkət gətirsin.
Şəlalə