QOŞMADI
(Qoşma ədəbi məclisinə)
Şeriyyət günəşi tanımaz qürub, Uçulmaz qaladı, möhtəşəm durub. Nizami ucaldıb, Qurbani qurub, Sütunu əruzdu, tiri qoşmadı. |
Bayatı-cığası güldü əzəldən, Ustad öyüdləri kəci düzəldən. Alar ”gözəlləmə” sirri gözəldən, Dastanlar cilası-şiri qoşmadı. |
Sazla şənlik qurub, yığnaq yığırsa, Məqsəd-məramından ibrət doğursa… Kiçik bir qoşmaya “dünya” sığırsa, Deyərdim, dünyadan iri qoşmadı. |
Qoşa əmanətdi–mətləb qandıran, |
Qəbri gözəllərə yol Ələsgərin, |
Zəngin irs qoyubdu ustad-ozanlar, |