(Müasir toy müşahidələrimiz)
Nə söz Bisütundu, nə qələm külüng, Nə də sən Fərhadsan, azca oy, şair. Vərdişli alqışa, saxta tərifə Söykənib özünə vermə boy, şair. |
Dolan qədəhlərin “cəngi” tamaşa, – Bənzər sel ağzında toqquşan daşa. “Lambada” xoş gəlir dumanlı başa, Sözə toy tutandı indi toy, şair. |
Şeirdə ürəyin, özün yoxdusa, Hədər tüstülənmə közün yoxdusa. Sərxoşu ayıldan sözün yoxdusa, Yorma ayıqları, nöqtə qoy, şair. |
Dastanlarla getdi, dönməz o çağlar, |
Toyda pərgarlığı eyləmə peşə, |