10 oktyabr 2020-ci il tarixdə Suqovuşan istiqamətində gedən döyüşlərdə şəhid olmuş rayonun Qaradağlı kəndindən olan şəhid Hüseynov Aslan Malik oğlunun ailəsi də rayon rəhbəri tərəfindən ziyarət olunub. Hüseynov Aslan Malik oğlu 1985-ci ildə Tərtər rayonunun Qara-dağlı kəndində anadan olub. Hərbi xidmətdən sonra yenidən Azərbaycan ordusuna qayıdıb, gizir kimi xidmət edib və həmişə öndə gedən döyüşçülərdən olub. O, 2016-ci il aprel döyüşlərində də iştirak edib, düşmənin iki tankını və yük avtomobilini dəqiq artilleriya atəşi ilə vuraraq məhv edib. Döyüşlərdə “Şücaətə görə” medalı ilə təltif olunub.
27 sentyabr 2020-ci il tarixdə başlayan Vətən müharibəsində Aslan Suqovuşan istiqamətində gedən döyüşlərdə şəhid olub və doğulduğu kənddə torpağa tapşırılıb.
Ölümündən sonra Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 15.12.2020-ci tarixli Sərəncamı ilə o, “Azərbaycan Bayrağı” ordeni, “Vətən uğrunda” və “Suqovuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.
Aslan Hüseynova “Hərbi xidmətdə fərqlənməyə görə”, “Azərbaycan Ordusunun 100 illiyinə görə” medalları da verilib.
Şəhidin adının əbədiləşdirilməsi üçün şəhərdə küçələrdən birinə onun adı verilib, doğulduğu kənddə isə adına bulaq inşa edilib. Şəhidin özündən sonra 3 övladı yadigar qalıb.
“Şəhidlər ölməz, Vətən bölünməz!” Aslan kimi oğulları olan Vətən basılmaz!

“Rəşadətli Ordumuzun, igid hərbçilərimizin 44 günlük Vətən müharibəsində göstərdikləri qəhrəmanlıqlar, vətən torpağı uğrunda canlarını qurban vermiş şəhidlərimizin əziz xatirələri hər zaman xalqımızın qəlbində əbədi olaraq qalacaq. Qarabağı görməyən gənclərin qəhrəmanlığı, peşəkar döyüşçü olmaları sayəsində Müzəffər Ali Baş Komandanın rəhbərliyi altında torpaqlarımız işğaldan azad olundu. Vətən uğrunda canından keçən həmyerlilərimiz-dən biri də 1997-ci il təvəllüdlü Hüseynov Anar Rəhim oğludur”.
Bu sözləri Tərtər Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Müstəqim Məmmədov şəhid Anar Hüseynov haqqında danışarkən deyib.
Qəhrəman döyüşçü 2020-ci il sentyabrın 27-də Azərbaycan Silahlı Qüvvələri tərəfindən Ermənistanın işğalı altında olan ərazilərin azad edilməsi və Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün bərpa olunması üçün başlanan Vətən müharibəsi zamanı Ağdərə istiqamətində gedən döyüşlərdə savaşıb. Sen-tyabrın 30-da Ağdərə istiqamətində gedən döyüşlər zamanı şəhid olub və Bərdə şəhərində Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub.
Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin müvafiq Sərəncamına əsasən ölümündən sonra“Vətən uğrunda”, “Cəsur döyüşçü” və “ Suqovuşanın azad olunmasına görə medalları ilə təltif olunub.

30 sentyabr 2020-ci il tarixdə daha bir həmyerlimiz şəhidlik zirvəsinə ucaldı. Babazadə Mirşəmsi Elşad oğlunun Vətən uğrunda şəhid olmasının ikinci ildönümü ilə əlaqədar rayon İcra hakimiyyətinin başçısı Müstəqim Məmmədov şəhidin ailəsində olub, onların qayğıları ilə maraqlanıb.
Babazadə Mirşəmsi Elşad oğlu 1996-ci il yanvar ayının 20-də Tərtər rayonunun Mamırlı kəndində anadan olub. 2020-ci il sentyabrın 27-də ərazilərimizin işğaldan azad olunması və torpaqlarımızın ərazi bütövlüyünün təmin olunması üçün başlanan Vətən müharibəsində sentyabrın 30-da Suqovuşan istiqamətində gedən döyüşlərdə şəhid olub.
Ölümündən sonra o, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Sərəncamı ilə “Vətən uğrunda” və “Suqovuşanın azad olunmasına görə” medalları ilə təltif olunub.
“Şəhid qanı axmayan yerdən Vətən olmaz”- deyiblər. Allah torpağı qanları ilə Vətənə çevirən oğullara rəhmət etsin!

Tarix yazan şəhidlərdən biri də Tərtərin igid oğlu Məmmədov Elman Bəhmən oğludur.
Oktyabrın 3-də Tərtər Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Müstəqim Məmmədov rayonun Borsunlu kəndindən olan 1991-ci il təvəllüdlü şəhid Elman Məmmədovun şəhadətinin ikinci ildönümü ilə bağlı onun ailəsində olub. Tərtər Cümə Məscidinin imamı tərəfindən şəhidlərin ruhuna dua oxunub, xatirələri yad olunub.
Elman Məmmədov torpaqlarımızın ərazi bütövlüyü uğrunda gedən döyüşlərdə Füzuli istiqamətində vuruşub və 2020-ci il oktyabrın 3-də döyüş tapşırığını yerinə yetirərkən şəhid olub. O, ölümündən sonra Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Sərəncamı ilə “Vətən uğrunda”, “Füzulinin azad olunmasına görə” və “İgidliyə görə” medalları ilə təltif olunub.

Tərtər Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Müstəqim Məmmədov şəhid Verdiyev İsax Ədalət oğlunun ikinci ildönümü ilə əlaqədar  Sumqayıt şəhərində  yaşayan ailəsini ziyarət edib, qayğıları ilə maraqlanıb, ailə üzvləri ilə  birgə onun xatirəsini yad ediblər.

Ziyarət zamanı  şəhid İsaxın ailəsi onun  döyüş yolundan söhbət açıb, torpaq uğrunda göstərdiyi qəhrəmanlıqlardan fəxarətlə danışıb. Sonra şəhidin məzarı və xatirəsinə ucaldılmış bulaq ziyarət olunub, üzərinə tər qərənfillər düzülüb, ruhuna dualar oxunub.

İsax Verdiyevin 1997-ci il sentyabr ayının 21-də Tərtər şəhərində anadan olub. Evin tək övladı idi. 5 dil bilən İsax İqtisad Universitetində oxuyarkən  savadlı olduğuna görə Türkiyədə təhsil almağa göndərilib.

2020-ci il sentyabr ayının 27-də Azərbaycan Silahlı Qüvvələri tərəfindən Ermənistanın işğalı altında olan ərazilərin azad edilməsi və Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün bərpa olunması üçün başlanan Vətən müharibəsi  zamanı könüllü olaraq savaşıb. Daha ətraflı »

O insanların ömrü uzun olmadı, amma onlar əbədiyyətə qovuşdu və onlar öz adlarını Azərbaycan xalqının şanlı tarixinə əbədi yazdırdı.
                                                                                         İlham Əliyev, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti

QƏLƏBƏYƏ 2-3 SAAT QALMIŞ ŞƏHİD OLDU

Cahangir Surxayzadə 1996-cı il iyulun 9-da rayonumuzun Qaynaq kəndində doğulmuşdu. Ailədə iki qardaş idilər. Böyüyü Babək, kiçiyi isə Cahangir idi.
2016-ci ildə əsgəri borcunu layiqincə yerinə yetirən Cahangir elə o vaxtdan müddətdən artıq hərbi qulluqçu kimi yenidən orduya qayıtmışdı. DİN-in Daxili Qoşunlarında xidmət edirdi. 4 il müddətində fiziki hazırlığını, biliyini artıraraq, peşəkar hərbçi kimi püxtələşmişdi.
Cahangir müharibənin ilk günündən döyüşlərə qatılıb. Müzəffər Ordumuzun tərkibində sürətlə irəliləyərək, torpaqlarımızın işğaldan azad olunmasında yaxından iştirak edib. Onun sorağı Füzulidən, Cəbrayıldan, Qubadlıdan, Daşaltıdan gəlirdi. Hər telefon zəngi ilə sanki ailəsinə dünyanı bağışlayırdı: o qədər sevinclə, fəxrlə danışırdı ki!
O, kiçik dəstələrlə düşmənin arxasına keçib lazımi məlumatları gətirir, mühasirədə qalan yoldaşlarının xilas edilməsində, yaralı və şəhidlərin döyüş meydanından çıxarılmasında şücaət göstərirdi. Dağlıq ərazilərin relyefinə tez uyğunlaşırdı. Sanki elə bu yerlərdə doğulmuşdu. Bununla bağlı ona sual veriləndə deyirdi: “Bura Vətəndir! Nə olsun ki, indiyə kimi bu yerləri görməmişik. Doğma torpağımızın hər daşı, hər ağacı döyüş tapşırığının yerinə yetirilməsində bizə kömək edir”.
Gələcəklə bağlı çoxlu arzuları vardı Cahangirin…
Son tapşırığını Daşaltıdan keçəndən sonra, Şuşanın girəcəyində almışdı. Getməmişdən əvvəl anasına zəng vurub tələsik demişdi: “Lap az qalıb, ana! Tezliklə görüşəcəyik!” Bundan artıq heç nə deyə bilməzdi. Ailədə hamı qələbə ümidi ilə yaşayırdı. Qələbə isə lap yaxındaydı. Onu yaxınlaşdıranlardan biri də cəsur döyüşçü Cahangir Surxayzadə oldu. Daha ətraflı »

Qəhrəmanlığı dillər əzbəri olan igidlərimizdən biri də Aslanov Xəyal Qüdrət oğludur. Yoldaşları ona “İkinci Mübariz”, “Suqovuşan fatehi” deyirdilər. Qorxmaz, mərd, dostluqda sədaqətli bir əsgər olub. Ailədə isə sirdaşı anasıydı. Atası ilə aralarında möhkəm bağlar olsa da, hər ikisi hisslərini biruzə verməyi xoşlamırdı. Anasından isə doymurdu Xəyal. Şəhid olandan sonra cibindən çıxan şeirində də bunu etiraf etmişdi.
Xəyal Aslanovun ailəsi keçmiş Ağdərə rayonunun İmarət Qərvənd kəndindəndir. 1992-ci ildə kənd er-mənilər tərəfindən işğal edildikdən sonra, ailə Tərtərdə məskunlaşıb. Xəyalın dayısı Natiq Həsənov 1992-ci il aprelin 8-də Kəlbəcərin Ağdaban kəndinin ermənilərdən müdafiəsi zamanı həlak olub. O, tələbəymiş, könüllü olaraq torpaqla-rımızın müdafiəsi uğrunda döyüşlərə qatılmışdı.
1994-ci il martın 5-də Tərtər şəhərində anadan olan Xəyal Aslanov dayısını yalnız şəkillərdə görmüşdü, ancaq anasının söhbətlərindən daim xəyalında bir qəhrəmanın xatirəsini yaşadır, ona bənzəmək istəyirdi.
Xəyal Aslanov 2012-ci ildə rayonumuzda şəhər 5 saylı tam orta məktəbini bitirib. Elə həmin il müddətli həqiqi hərbi xidmətə çağırılıb. Əsgərliyini Naxçıvanda keçib. Nümunəvi xidməti ilə fərqlənib.
Ordudan təxris olunduqdan sonra fikrini anasına bildirərək deyib ki, işğal altında olan torpaqlarımız azad edilməyincə, mən rahat ola bilmərəm, hərbiyə gedəcəyəm. Daha ətraflı »

Xidmət etdiyi taborda yoldaşları onu belə çağırırdılar. Pəhləvan cüssəli, igid bir oğlan idi. 1985-ci il iyulun 2-də rayonumuzun Yuxarı Qapanlı kəndində doğulmuşdu. Ailədə 2 qardaş, 3 bacı olublar.
Böyük qardaş kimi Elməddinin üzərinə həmişə ağır yük düşürdü. Anasının köməkçisiydi. Böyük bir ailənin qayğılarını çəkmək o qədər də asan deyildi. Ona görə də Elməddin işləmək üçün gah Bakıya, gah da Rusiyaya gedir, ancaq heç yerdə də rahat ola bilmirdi. Fikri düşmənin iki addımlığında yaşayan doğmalarının yanında qalırdı.
2018-ci ildə o, birdəfəlik kəndə qayıtdı və “N” saylı hərbi hissələrin birində xidmətə başladı. Bu zaman artıq onun kiçik qardaşı Samir də ordudaydı. Samir bu yolu 2014-cü ildən seçmişdi.
44 günlük Vətən müharibəsi başlayanda, hər iki qardaş Vətənin müdafiəsi uğrunda gedən ölüm-dirim savaşına qoşuldu. Müxtəlif istiqamətlərdə döyüşürdülər. Elməddin Ağdərə istiqamətində, həmlə bölüyündəydi. Qardaşının döyüşdüyü hərbi hissə isə Murovdan hücuma keçmişdi.
Tez-tez danışır, bir-birindən xəbər tuturdular. Daha ətraflı »

“Gərək nəbzin Vətənin nəbzi ilə vursun,” – demişdi Ulu Öndər Heydər Əliyev. Vətən müharibəsi dövründə biz bunun canlı şahidi olduq. Poladlı kəndinin sakini, iki şəhid atası Asif Abbasov deyir ki, biz bu müharibədə Ali Baş Komandan, möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyevin, Ordumuzun və xalqın sarsılmaz birliyini gördük. Həqiqətən də, hər kəsin nəbzi Vətənin nəbzi ilə vururdu.
Ata danışır ki, hərbi maşınlar gəlib keçəndə, kənddə hər kəs əsgərlərimizə sovqat verməyə çalışırdı. Ən əsası isə insanlarda o qədər böyük ruh yüksəkliyi vardı ki, qocadan cavana qədər hamı bu igidlərə qoşulub ermənilərə qarşı vuruşmaq istəyirdi.
Yenə də Ulu Öndərin sözləri ilə desək: “Vətənpərvərlik insanın daxili duyğularıdır”. Müharibə bu duyğuları daha da alovlandırmışdı.
Asif kişinin iki övladı – yüksək mənəviyyatları ilə seçilən Xaliq və Elşən müharibənin ilk günündən ordumuza əllərindən gələn köməyi göstərirdilər. Onları nə göydən dayanmadan yağan mərmilər, nə də valideynlərinin “özünüzü qoruyun!” sözləri saxlaya bilirdi.
Elə müharibənin ilk günündə – sentyabrın 27-də onlar şəhidlərimizin qarşılanıb, dini adətlərimizə uyğun ailələrinə yola salınmasında yaxından iştirak ediblər. Daha ətraflı »

Mehdiyeva Ayna Məhəmmədəli qızı 1965-ci il iyunun 20-də Tərtər şəhərində doğulub. 4 bacı, 4 qardaş olublar. Ayna bu çoxuşaqlı ailənin üçüncü övladı idi.
Məhəmmədəli kişi uşaqlarına təhsil verə bilməsə də, onların hamısını zəhmətə alışdırmışdı. Böyüyəndən sonra hər biri ürəyinə yatan iş tapıb, ailəyə kömək edib. Ayna rayon mərkəzi xəstəxanasında xadimə işləyirdi. Kollektivdə hamının hörmətini qazanmışdı. Yoldaşları deyirdilər ki, Aynanın ürəyi də, gördüyü iş də ayna kimi təmizdir.
Həyatından gileyli olmayan, hər şeyə şükür edərək taleyin ona ayırdığı ömür payını vicdanla yaşayan bu günahsız qız da erməni vandalizminin qurbanlarından biridir.
Ayna Mehdiyeva Vətən müharibəsi zamanı Ermənistan silahlı qüvvələrinin şəhərimizdə yerləşən mülki yaşayış məntəqələrini, döyüş sahəsindən uzaqdakı mülki obyektləri ağır silahlardan atəşə tutması nəticəsində 29 sentyabr tarixində şəhid olub. Artilleriya mərmisi onların həyətinə düşmüşdü.
Bacısı Tamam Mehdiyeva deyir ki, Ayna mənim bacım, iş yoldaşım və sevimli dostum idi. Əminəm ki, Azərbaycan xalqı erməni terrorunun qurbanı olan bu günahsız insanları heç zaman unutmayacaq.